“Wat knap dat je dat kunt!”
Een veelgehoorde uitspraak als je vertelt dat je vrijwilligerswerk in een hospice doet. We worden geroemd om onze belangeloze inzet van tijd, liefde en aandacht. Maar heel eerlijk. Volledig belangeloos is het niet. Of je nu koffie schenkt in het buurthuis, bij een voedselbank pakketten uitdeelt of in een hospice helpt. Vrijwilligerswerk dient altijd een eigen doel.
Billen wassen
Ooit keek ik bewonderend naar mensen in de verpleging. Je moet het maar willen, billen van andere mensen wassen. Heel fijn dat er mensen zijn die dat doen, maar mij niet gezien. Ik kon mij niet voorstellen dat ik zulke intieme zorg aan mensen kon geven. Laat mij maar achter de computer zitten. Lekker veilig.
En precies die nabijheid en verbinding was wat mij een aantal jaar geleden trok aan het werk in het hospice. En juist daarom draai ik altijd ochtenddiensten en was ik billen. Mensen in hun laatste levensfase zijn zo puur en zo ongelooflijk dankbaar. Ze gaan door een heel proces van acceptatie, loslaten en rouw. Zijn op hun kwetsbaarst. Jij mag daar heel dichtbij komen. En dichterbij dan wanneer ze gewassen worden kun je niet komen. Al het andere is dan even onbelangrijk.
Ego blijft buiten staan
En dat is precies waarom ik graag om half 7 in de ochtend fluitend naar het hospice vertrek. En juist daarom zeg ik mijn ego gedag als ik binnenstap. Ik doe er niet toe als ik daarbinnen ben. Mijn problemen, die daarbuiten van wereldbelang lijken, zijn compleet onbelangrijk. Ik wil daar alleen maar geven.
En tegelijkertijd neem ik ook. Ik neem de lessen mee die ik leer door te praten met de bewoners. Ik zie hoe mensen van weerstand overgaan naar acceptatie. Ik ervaar hoe mensen hun overtuigingen loslaten omdat ze niet meer dienen in die laatste dagen. Ik voel het verdriet, maar ook de dankbaarheid voor alles wat ze hebben gehad in hun leven. Ik zie de veerkracht van nabestaanden die terugkomen om ons te bedanken voor de goede zorg. En ik voel oneindige liefde, voor iedere bewoner die hier komt en die hier gaat.
Mijn doel, jouw doel
Ieder van ons heeft een eigen weg af te leggen tijdens ons leven. Allemaal krijgen we onze eigen lessen op ons pad. Soms worden ze je toegeworpen, of je het nou leuk vindt of niet. En soms kies je ze zelf uit. Met vrijwilligerswerk dien je jouw eigen doel. En dien je ook nog eens een groter doel.
Dus is het knap dat ik dit kan? Misschien. Is het belangeloos? Zeker niet. Is dat erg? Totaal niet.
Door: Amanda van der Zwaan (vrijwilliger hospice)